Kategoria: Myśli nieokiełznane

Wciąż mnie zachwyca i zadziwia
powtarzający rytm natury,
wiosna po zimie
i kolejna miłość
po rozstaniu.

Nie jestem sentymentalny jak kiedyś. Łatwiej zaczynam i pewniej kończę.

Wiem już dobrze, że każdy etap ma początek i koniec. Swoją datę ważności i przydatności do spożycia.

Ostrym nożem odciąłem więc przeszłość.
Z chirurgiczną precyzją, w odpowiednim miejscu i w odpowiednim czasie.

Szczera niewiara
to wiara uszyta na miarę.

Święta i cały Świat zwalnia.
A ja w kołowrotku życia.

Uparcie.

Trwam przy Nim.
Kolejny rok.

Nie proszę o więcej pieniędzy, proszę o siłę aby móc uczciwie zarabiać.

Nie proszę o duży dom, proszę o kreatywność aby umieć tworzyć przytulną przestrzeń.

Nie proszę o wspaniałą partnerkę, proszę o mądrość w stawaniu się atrakcyjnym mężczyzną.

Nie proszę o długie i piękne życie, proszę o wytrwałość w dbaniu o swój umysł i ciało.

Nie proszę o sławę, proszę o zdolność do nauczania i inspirowania innych.

Mam niezachwianą wiarę w zachwianą równowagę Świata.
Niepewność mojego jutra kontrastuje z pewnością „tu i teraz”.

W fałsz oblekam prawdę o naszej rzeczywistości.
A radość i spokój wnętrza pudruję smutnym grymasem.

.

W miłości nie zawsze jest miło.
W drodze nie zawsze jest cel.
A w życiu nie zawsze jest życie.

„WWA życie nocne serce bije mocniej. Seks, narkotyki, hip-hop i już żyjesz ostrzej (…)”

---

Chabry i maki w dojrzałym zbożu.
Chmury nad głową i trawa pod sobą.
Przestrzeń przede mną i przepaść za mną.

Tak wiele nowych początków.
Wiele końców bez kropki.
Wiele dróg na skróty.
Wiele ślepych uliczek.

Tak wiele różnych prób.

Prologi, które były epilogiem i epilogi, które rozpoczynały prawdziwy dialog.

Śmierć, która dała wolność i narodziny, które zamknęły pewien etap.

Byłem, widziałem, słyszałem, doświadczyłem.

Ale co pamiętam?
I ile po sobie pozostawię?

#Wieloświaty #Wielomyśli #Wielobóstwa