Miesiąc: listopad 2022

Bawi mnie imię w kolorze przeszłości.
Zamknięty rozdział w trwającym życiu.

Pamiętam nasze pierwsze spotkanie,
letnia włóczęga,
podróż w nieznane.

Nocne rozmowy,
lekcja muzyki.

Gwieździste Podlasie, jesienne góry, dziesiątki godzin spędzone w drodze.

Cieszy mnie uśmiech, oczy i siła.
Krępuje zaradność, upór i wiara,
że możesz lepiej,
że możesz sama.
(Anno Domini 2020)

Z Tobą czułem pustkę, teraz czuję pełnię.
Niczym klaun balansuję na huśtawce życia.

Pomiędzy spełnieniem, a bezsensem.
Pomiędzy smutkiem, a szczęściem.

Odnajduję prawdziwy sens istnienia.
I cenię bardziej prozę życia, niż lirykę śmierci.

Chcę być tam,
gdzie zachodzi słońce,
budzi się dzień i rodzi tęcza.

Chcę zasypiać spokojnie
z głową pełna wolności,
otwartą na ludzi i nowy początek.

Chcę żyć w teraźniejszości,
we własnym życia królestwie.

Bez wczoraj i jutro,
bez nadziei i żalu.

Chciałbym…

Lecz chyba już jestem
głównym aktorem w życiowej roli.

Odciąłem nitki swojej przeszłości.
Spakowałem w pudła przeszłe miłości
i pogrzebałem w szafie piękne wspomnienia.

Majówkę planujemy już w grudniu,
a związek rozpada się nam z dnia na dzień.

Dzień po dniu.

Rozwiązujemy problemy nowymi narzędziami, ale przy użyciu starych metod.

Mam trzydzieści pięć lat
i piętnaście,
i sześćdziesiąt pięć
czasem.

Jestem tam i tu,
w przeszłości
i w przyszłości.

W iluzji myśli
i ulotności istnienia.
W świecie materii i wolności energii.

Jestem tu jedynie przez chwilę,
ale będę już
zawsze.

---

Myślę, że nasze ziemskie życie to jedynie dyskretna⁽¹⁾ reprezentacja niepojętej ciągłości, wypływającej ze Źródła Wszechrzeczy.

⁽¹⁾Wikipedia: „Sygnał dyskretny to model wielkości zmiennej, która jest określona tylko w dyskretnych chwilach czasu. Najczęściej jest to sygnał powstały poprzez próbkowanie sygnału ciągłego.

W odróżnieniu od sygnału ciągłego, sygnał dyskretny nie jest funkcją zdefiniowaną dla ciągłego przedziału argumentów, lecz ciągiem liczbowym. Każdą wartość tego ciągu nazywa się próbką.

W odróżnieniu od sygnału cyfrowego, poszczególne próbki zdyskretyzowanego sygnału analogowego mogą przyjmować dowolne wartości z nieograniczonego lub ograniczonego zbioru.”

Ludzie znikają po cichu, odchodzą nagle na zawsze.

Zostają mgliste wspomnienia i zdjęcia wyblakłe na szafie.

Zamiast krótkiego „cześć”, powiedziałam Tobie „dzień dobry” i dobrze wiem, że gdybyś zatrzymał na mnie swój wzrok chwilę dłużej, to powiedziałabym „dzień dobry, proszę pana”.

Twoje spojrzenie jak chłód arktycznego lodowca. Krew w moich żyłach odtajała, dopiero gdy zaczęliśmy rozmawiać o codziennych sprawach.

A teraz jesteś ożywczą wodą, która wypływa ze szczelin tego lodowca.

Zaskakujące początki tej naszej znajomości.

Pasujemy do siebie
jak Żwirek do Muchomorka,
jak Flip do Flapa i Filemon do Bonifacego.

Papieros do kawy, ogórek do wódki. Pasujemy jak lody do zielonej budki.

Pasujemy do siebie.
Pasujemy.