Z Tobą czułem pustkę, teraz czuję pełnię.
Niczym klaun balansuję na huśtawce życia.
Pomiędzy spełnieniem, a bezsensem.
Pomiędzy smutkiem, a szczęściem.
Odnajduję prawdziwy sens istnienia.
I cenię bardziej prozę życia, niż lirykę śmierci.
Z Tobą czułem pustkę, teraz czuję pełnię.
Niczym klaun balansuję na huśtawce życia.
Pomiędzy spełnieniem, a bezsensem.
Pomiędzy smutkiem, a szczęściem.
Odnajduję prawdziwy sens istnienia.
I cenię bardziej prozę życia, niż lirykę śmierci.